Touchdown Bozeman

First of all, sorry iedereen dat het zo lang heeft geduurd. Ik heb nogal wat pech gehad met het kopen van een laptop (ben eerst in 3 verschillende winkels geweest maar daar hadden ze de juiste laptop niet en 1 keer werd de laatste MacBook voor mijn neus verkocht!!!). Maar hier is ie dan eindelijk. Mijn eerste reisverslag vanuit mijn dorm in Bozeman....

Op 15 augustus brachten mijn ouders en zusje me naar Schiphol voor mijn lange reis naar the USA. Voordat ik door de douane stapte hebben we nog even gezellig een bakkie koffie gedaan met (natuurlijk!) een stuk appeltaart. Toen kwam het moment van afscheid nemen en ik moet je eerlijk vertellen; ik heb het niet droog gehouden.

Eenmaal in het vliegtuig aangekomen had ik gezelschap van drie (allen al bijna 30 jaar) gepensioneerde mannen die bekend stonden onder de naam "Troublemakers". Ik was dus gewaarschuwd...

Het vliegtuig was nog niet opgestegen of ze begonnen al tegen me te praten. JAAAAAAA mensen uit het buitenland die naar Amerika komen zijn natuurlijk dondersinteressant. De gesprekken waren grappig en handig als warming-up voor mijn Engels maar na 2 uur lang achter elkaar gepraat te hebben, was ik eerlijk gezegd wel toe aan een filmpje.

Het vliegtuig van DELTA-Airlines was redelijk nieuw en iedereen had een eigen tv-schermpje waar je films op kon kijken en naar muziek kon luisteren wanneer je maar wilde (de films en muziek waren ook zeer up-to-date). Het eten en drinken hebben mij ook zeer goed gesmaakt dus wat dat betreft is DELTA echt een aanrader ;-).

Na in totaal 20 uur te hebben gereisd (inclusief overstap en wachttijd) was ik eindelijk in Bozeman aangekomen. Daar werd ik hartelijk ontvangen door mijn coach en Wena (senior in het tennisteam). Ik was doodop en had lekker een dagje om bij te tanken in Wena haar appartement.

De volgende dag werd ik opgehaald door mijn coach en gingen we naar mijn dorm. Een week lang had ik deze kamer voor mijzelf, daarna zou mijn roommate Jenn uit Connecticut bij mij intrekken.

De dagen na mijn aankomst in Bozeman vlogen voorbij en voordat school begon had ik nog een introductieweek. Tijdens deze week kwamen alle internationale studenten bijeen en werden we overladen met informatie, formulieren en dingen die we moesten regelen. Ook werden we er op geattendeerd dat Amerikanen elke dag douchen, en dat wij er goed aan zouden doen om misschien wel twee keer per dag een douche te nemen (uhmmm okay weird info). En misschien wel het belangrijkste: DON'T CHEAT!!! Interessante regels...

Pffff de eerste schoolweek zit er alweer op en het huiswerk heeft zich op mijn bureau ook alweer opgestapeld. Het is wel even wennen, alles in het Engels. Vooral met wiskunde had ik in het begin moeite. Begon de docent over regels in de wiskunde en termen als "squareroot", "PEMDAS", "polynomials" en "rational expressions". Uhhhhhhhh ja uhh, geef mij maar gewoon de som en dan kijk ik wel wat ik er mee kan :). En tot nu toe werkt dat goed.

De eerste prijzen zijn alweer in ontvangst genomen. Bij de loterij tijdens "Legend of the Bobcat" heb ik de (oerhollandse) hoofdprijs gewonnen: een FIETS! Echt perfect want ik wilde heel graag een fiets kopen (Nederlandse eer hoog houden he ;-)). Daarnaast nog drie T-shirts met het MSU logo gekregen. Kortom; geslaagd avondje.

De eerste officiële trainingen beginnen deze week. Wordt lekker zwoegen, ploeteren, zweten (aangezien het hier 30 graden is en dat de komende tijd nog wel even doorzet), soms afzien en natuurlijk lol hebben. Ik heb er heel erg veel zin in en kan niet wachten tot de eerste wedstrijden!

Iedereen hier in Bozeman is superaardig en staan altijd klaar om je te helpen. Het tennisteam, zoals dames als heren, is superclose en we doen samen ook veel leuke dingen. Zondag gaan we met z'n allen naar de mooiste plek van Bozeman, Montana hiken en vanavond ga ik ook met een paar mensen van het tennisteam hiken naar de o zo bekende M in de Rocky Mountains!

Het is hier echt geweldig en ik vermaak me ook heel erg maar lieve mensen in Nederland, ik mis jullie ook wel hoor ;). Ik merk het alleen niet altijd omdat ik een superdruk programma heb en dus nauwelijks tijd heb om aan Nederland te denken of te "missen". Maar er zijn van die momentjes dat je er weer even aan het thuisfront wordt herinnerd (zoals de foto's die vrienden/familie posten op Facebook, Skype-gesprekken en whats-app berichtjes). Ik vind het echt heel leuk om toch dingen van jullie mee te krijgen net zoals jullie het leuk vinden als ik weer eens wat van me laat horen (dus vooral blijven doen haha).

Ik zal snel eens even Skype installeren op mijn (GEWELDIGE) MacBook want dat heb ik nog niet gedaan maar een skypenaam heb ik wel: middellaura. Ff toevoegen dus ;) en bericht me als je een keer wilt skypen!

GO CATS!!!!!

Liefs Laura


PS. Ik ben bijna door mijn stroopwafels heen (Amerikanen/buitenlanders vinden dat blijkbaar ook heel lekkere koeken). Dus als iemand zich nog geroepen voelt om wat op te sturen....